نکتۀ بهداشتی ماه  «

نسخه فابل چاپ اين عنوان  «

بازگشت به فهرست عناوين  «

 

در دهه های گذشته دانشمندان متوجه شدند، کودکان ساکن در مناطقی که آب آنجا دارای فلوراید است دارای پوسیدگی های کمتری هستند. تحقیق در مورد اضافه کردن فلوراید به  آب آشامیدنی بیش از 50 سال است که صورت می گیرد و ثابت شده است که فلورایددار کردن آب 40 تا 60 درصد کاهش پوسیدگی را در بر دارد.

فلورايد يكی از عناصر معدنی موجود در طبيعت است كه در مواد گوناگونی از جمله آبی که می- نوشیم و یا غذایی که می خوریم ممکن است موجود باشد. میزان فلوراید موجود در آب از یک ناحیه  به ناحیه دیگر متفاوت است. مشخص گردیده که یک قسمت فلوراید در هر یک میلیون قسمت آب (1ppm) بهترین تأثیر را دارد.

 

 

 

 

 

خواص ضد پوسيدگی فلورايد به روشهای مختلفی اعمال می گردد:
افزايش مقاومت نسج دندان به پوسيدگی
كاهش پتانسيل پوسيدگی زايی پلاك دندان

فلورایدی که بوسیله بدن جذب می شود، توسط سلولهای دندانساز مورد استفاده قرار می-گیرد تا مینای محکمتری ساخته شود. تحقیقات نشان داده بچه هایی که در طی تکامل دندانها به فلوراید دسترسی دارند، دارای دندانهایی با شیارهای کم عمق تری می شوند که این باعث حذف راحتتر پلاک از روی سطح دندانها شده و ریسک پوسیدگی را کاهش می دهد.

فلوراید موضعی نیز که بر روی سطح خارجی مینا مورد استفاده قرار می گیرد، باعث می شود کریستالهای مینای دندان استحکام بیشتری پیدا کرده و در برابر پوسیدگی مقاومتر شوند.

همچنین مشخص گردیده، فلوراید موجود در کریستالهای مینا باعث کاهش تولید اسید پلاک میکروبی شده و توانایی پوسیدگی زایی پلاک دندانی را کاهش می دهد.

 

 

 

 
 
 

بطور كلی دو روش استفاده از فلورايد وجود دارد:

 

 

روش سيستميك:
استفاده از آب، شیر و یا نمک فلورايددار
مناسبترين و ايده آل ترين روش پيشگيری از پوسيدگی فلورایددار کردن آب آشامیدنی می باشد.

همانگونه که اشاره شد، ميزان مطلوب آن برای كاهش پوسيدگی 1ppmاست. مقادير بالاتر فلورايد آب، دندانها را بدشكل می سازد (فلوروزیس). آب اينگونه مناطق بايد فلورايدزدایی شود. در مناطقی هم كه فلورايد آب آنها كمتر از ميزان مطلوب است یا باید توسط برنامه های ملی کشوری، به آب فلوراید افزود و یا اینکه افراد بايد مكمل فلورايد دريافت دارند.
استفاده از مكملهای فلورايد
به شكل قرص و قطره می باشند و فقط برای كودكان بالای 3 سال كه غلظت فلورايد آب آشاميدنی آنها كمتر از حد مجاز می باشد، با توجه به سن كودك و تحت نظر دندانپزشك تجويز می گردند.

 

روش موضعی:
فلورايدتراپی توسط دندانپزشك
دندانپزشك محلول، ژل يا وارنيش های تغليظ شده فلورايد را بر اساس ريسك
و شدت پوسيدگی بكار می برد. فلورايدتراپی حرفه ای در افراد فاقد پوسيدگی و يا دارای پوسيدگی خفيف، هر 6 ماه يكبار انجام شده و در پوسيدگيهای متوسط و شديد، فواصل مصرف آن كمتر می باشد.

پس از فلورايدتراپی به مدت 30 دقيقه، نبايد به كودك اجازه خوردن و نوشيدن داده شود.

استفاده از فلورايد توسط خود بيمار
این مورد شامل استفاده از خمير دندانها و دهانشویه های حاوی فلورايد است.
شايعترين و وسيعترين روش استفاده از فلورايد موضعی، خميردندان می- باشد. توصيه می شود در كودكان بالای 3 سال از اينگونه خمير دندانها استفاده شود. اين خميردندانها در كودكان زير 6 سال بايستی با نظارت والدين و با احتياط مصرف شود. (به اندازه يك نخود)
مصرف دهانشويه های فلوراید نیز در كودكان زير 6 سال، بعلت عدم توانايی در كنترل رفلكس بلع توصيه نمی گردد.
استفاده از دهانشويه ها در موارد پوسيدگيهای متوسط و يا برای افراد با ريسك بالای پوسيدگی توصيه می گردد.

در بيشتر مطالعات، دهانشويه 2/0 درصد سديم فلورايد به شكل هفتگی و یا 05/0 درصد سديم فلورايد به صورت روزانه (قبل از خواب و پس از مسواك زدن دندانها) تجويز می گردد.

 
 
 
 

کاربرد فلورایدتراپی بیشتر برای سنین کودکی و نوجوانی است، با این وجود برخی از بزرگسالان نیز می توانند از مزایای کاربرد موضعی فلوراید بهره مند شوند؛ جهت کمک به کاهش پوسیدگی ریشه بخصوص در افراد با دهان خشک و نیز در افراد دارای ریسک بالای پوسیدگی علاوه بر استفاده از خمیردندانهای حاوی فوراید.

 
 

 

 

 

   

Farsi Font Problem | Dental Links | Terms of Use | Contact Us | © 2009-13 Majid Noorian, D.D.S.