|
از حدود سن 6 سالگی بتدريج دندانهای دائمی
شروع به رويش می كنند. در داخل
استخوان فك هر كودك در زير دندانهای شيری،
جوانه دندان های دائمی وجود دارد.
با بزرگشدن
كودك، جوانه دندانهای دائمی نيز رشد پيدا كرده و بتدريج
شروع به حركت می كنند.
همراه با
حركت جوانه دندانهای دائمی، ريشه دندانهای
شيری تحليل می رود. زمانی كه ريشه دندان
شيری از بين می رود، دندان لق شده و دندان
دائمی
جایگزین آن می گردد.
بـه دندانهـای دائمی كه جايگـزين دندانهـای
شيری می شوند، دندانهـای دائمی جانشـين می گوينـد ؛
يعـنی 20 عدد از دندانهـای دائمی كه بـه
جای 20 عدد دندان شيـری در می آينـد (دندانهای 1 تا 5
دائمی). بقيه دندانهای دائمی را كه رويش آنها
ارتباطی به افتادن دندان شيری ندارد، دندان
دائمی غير جانشين می نامند
(دندانهای
6 و 7 و
8)
.
تعداد دندانهای دائمی 32 عدد است. تعداد 28 عدد از آنها در
سن 6 تا 12 سالگی
رويش می یابند. دندانهای عقل معمولاً از
17 سالگی به بعد در می آيند.
دندانهای دائمی در هر نيمـه
فك، 8 عدد می باشند كه بـه ترتيب از خط وسط بطـرف عقب
عبارتند از:
دندان پيش ميانی،
كه بطور قراردادی با شماره 1 نشان داده می شود.
دندان پيش
کناری
يا دندان 2.
دندان نـيش
يا دندان 3.
دندان آسياب كوچك اول
يا دندان
4.
دندان
آسياب كوچك دوم
يا دندان 5.
دندان آسياب بزرگ اول
يا دندان 6.
دندان
آسياب بزرگ دوم
يا دندان 7.
دندان آسياب بزرگ سوم
يا دندان 8 يا دندان
عقل.
(برای نامگذاری اين دندانها
همانند دندانهای شيری، علامت اختصاری به كار می
رود ولی در اين حالت از شماره دندانها
استفاده می شود.)
معمولاً
اولين
دندان دائمی كه رويش می كند، دندان آسياب بزرگ اول يا
دندان شماره 6 است و
چون اين دندان در حدود 6 سالگی در می آيد،
دندان 6 سالگی نام دارد. محل اين دندان
در پشت دندان آسياب دوم شيری است و بدون
اينكه دندان شيری بيفتد، اين دندان رويش می
كند. به عبارت ديگر اولين دندان دائمی غير
جانشين كه در پشت دندانهای شيری رويش می
كند، دندان 6 سالگی است.
به دليل اينكه رويش
اين دندان، با افتادن دندان شيری همراه
نيست، بسياری از والدين فكر می كنند كه اين
دندان هم شيری است و با اطمينان از اين كه
اگر دندان شيری بيفتد، دندان ديگری بجای آن
می رويد، كوششی برای تمييز نگهداشتن آن
نمی نماينـد. به اين تريتب دندان 6 سالگی که بايد
تا آخر عمـر در دهان باقی بماند، خيلی زود
پوسيده شده و از بين می رود.
در ابتدای
رويش، دندانها استعداد بيشتری برای
پوسيدگی دارند و بايستی در تمييـز نگه داشتن آنهـا
دقت بيشتری كرد. بی توجهی به دندان 6
سالگی باعث پوسيدگی شديد آن و در موارد زيادی
منجر به از دست رفتـن اين دندان می شود.
این دندان، الگوی رويش ساير دندانهای
دائمی است و رويش صحيح و مرتب بقيه
دندانها به وجود دندان 6 سالگی بستگی
دارد.
دندانهای
دائمی برای
داشتن تغذيه سالم، تكلم صحيح و حفظ زیبايی
چهره بكار می روند و همانند بقيه اعضای
بدن برای تمام عمر پيش بينی شده اند. لذا
مراقبت و نگهداری آنها از ابتدای رويش
ضروری است.
گاهی اوقات به طور کامل رویش نمی
کنند و تمیز کردن آنها نیز مشکل می باشد که این دو باعث ایجاد مشکلات
دندانی در افراد می گردد.
* * * * *
|
